بررسی اثر کافور بر توبول های اسپرم ساز موش نژاد balb/c

زمینه و هدف: در طب سنتی ایرانیان، این باور همواره وجود داشته است که کافور کاهش دهنده میل جنسی محسوب می شود. بر اساس این تفکر و به استناد مطالعات اندکی که در این زمینه وجود دارد، محققین بر آن شدند تا اثر این ماده را بر تغییرات هیستولوژیکی دستگاه تولید مثلی و روند اسپرماتوژنز موش مورد بررسی قرار دهند. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 24 موش نر balb/c در آستانه بلوغ انتخاب گردیده و به دو گروه تجربی و 2 گروه کنترل تقسیم شدند. سپس روزانه معادل 30 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن، کافور محلول در روغن زیتون به ترتیب به مدت 10 و 20 روز به صورت خوراکی به گروه های تجربی 1 و 2 تجویز گردید و در گروه های کنترل، مشابه این عمل با حجم مشابهی از روغن زیتون انجام پذیرفت. در پایان دوره، بیضه های هر گروه پس از بیهوشی و قطع نخاع حیوانات برداشته شد و به روش های معمول بافت شناسی مورد آماده سازی، تهیه برش های سریال و رنگ آمیزی قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از آزمون تی تحت نرم افزار macorr مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. یافته ها: طبق نتایج حاصل از این پژوهش، اگر چه تفاوت میانگین قطر خارجی توبول ها در گروه های مختلف نسبت به همدیگر معنا دار نبوده است. اما در مقایسه نمونه های تجربی، میانگین قطر داخلی توبول ها (1.56±26.31) در مقایسه با گروه کنترل (2.19±42.38) به میزان 25 درصد و سلول های جنسی بالغ (71.3±71) در مقابل (28±3.92) به میزان 12 درصد کاهش نشان داد. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش بیانگر این موضوع است که تجویز کافور ممکن است از کانالیزه شده توبول های سمینیفر به شکل معنی داری کاسته و بالغ شدن سلول های جنسی را نیز کاهش داده و از این طریق ساختار تکاملی دستگاه تولید مثلی جنس نر را تحت تاثیر قرار دهد.